Een brief van mijn hoofd aan mijn hoger zelf…….en het antwoord van mijn hoger zelf……

Lief Hoger zelf

Je moet naar mij luisteren. Ik heb ervaring opgedaan in het verleden dat ik echt niet moet vertrouwen op jou of op dat wat ik niet kan zien. Ik heb juist door het verleden geleerd dat gevoelens uiten en emoties tonen gevaarlijk is. De keren dat ik dat wel deed werd ik of terecht gewezen, of uitgelachen of genegeerd. Dat deed zoveel pijn. Het kwetste mij enorm en ik voelde mij dan heel eenzaam en verdrietig. Dan is het toch logisch dat ik naar manieren ga zoeken om die nare gevoelens niet meer te hoeven ervaren? Plus het feit dat mensen mij complimenteren als ik een hoog cijfer heb gehaald of een goede prestatie heb geleverd, geeft mij een fijn gevoel! Dan is het toch logisch dat ik altijd de beste wil zijn! Ik ben dan ook mega trots op mijzelf, want ik heb ‘de’ manier gevonden. Ik heb mijzelf aangeleerd mijn gevoelens in te slikken en mijn emoties vast te zetten in een glimlach of een neutrale zogenaamd onverschillige blik. Hierdoor krijg ik geen pijnlijke opmerkingen meer en dus word ik gewaardeerd…..toch? Ik bedoel, mensen doen dan niet zo onaardig tegen mij. Daardoor voel ik dat ik erbij hoor. Zo werkt het leven toch? Ik wil toch gewaardeerd worden door de mensen om mij heen? Dan sta ik toch in verbinding? Dan ben ik toch niet alleen? Dat is toch de reden waarom ik hier ben? Om mij zo te gedragen dat mensen mij wel aardig vinden en mij wel waarderen? Daarnaast heb ik mijzelf aangeleerd om zoveel mogelijk ergens in uit te blinken. Dat wordt namelijk ook heel erg gewaardeerd heb ik geleerd door de jaren heen! Ik ben echt trots op mijn wilskracht en mijn harde werken om dit nu zo goed te kunnen!

En nu wil jij het tegendeel bewijzen! Terwijl ik én de ervaring heb van de pijn uit het verleden én nu de ervaring heb dat ik erbij hoor. Vind je het gek dat ik dan niet sta te springen om jou nu het balletje te geven?! Snap je dat! Snap je mij! Snap je dat ik niet durf te vertrouwen op iets dat ik nog niet kan zien en nog niet kan ervaren!? Ik weet gewoon 100% zeker dat ik op deze manier veilig ben en daarnaast aardig gevonden word! Het idee dat ik die pijn en dat verdriet moet voelen als ik mij niet aanpas, is voor mij ondraaglijk. Dat kan toch niet de weg zijn…….juist die pijn ervaren weer en uitgelachen worden of genegeerd worden of gestraft worden…….dat is toch geen verbinding maken??????? Snap je dat, snap je mij?!!!! En niet meer mijn best doen op school, op mijn werk, in de sportschool of waar dan ook…..dat is toch gek!!!!! Ik moet toch iets doen, anders kan er toch ook geen waardering zijn???!!!!!!!!

Hallo lief Hoofd

Ten eerste, wauw wat waardeer ik het enorm dat je deze brief nu naar mij schrijft. Dat je mij deelgenoot maakt van je gedachten en de daarbij behorende gevoelens. Dat is überhaupt al niet gemakkelijk. Je praat nu namelijk met iemand die lijnrecht tegenover jou staat, omdat het ware liefde vertegenwoordigt. Maar om dat te kunnen ervaren is het noodzaak dat je het hart toe gaat laten. Jouw hart is het hulpmiddel om tot mij te komen. Je mag het hart als referentiekader nemen. Daar heb je een beeld bij, bij mij niet. Ik begrijp je opmerking dan ook heel goed dat je niet weet wie ik precies ben en op wie je dan moet vertrouwen. Het antwoord in menselijke termen is het HART. Wend je daar maar naar toe. Het hart is dan ook heel dankbaar dat je met deze brief kenbaar maakt dat je ergens toch merkt dat het niet klopt wat je denkt. Je hebt vragen die je graag beantwoord wilt hebben.

Ik weet wat het hart te zeggen heeft, omdat ik altijd in verbinding sta met het hart. Het hart zegt dan ook tegen jou…..ja ik snap je……en nog mooier….ja ik voel je. Ik begrijp je angst, je verdriet, je gekwetstheid en je pijn. Ik als hart ben er niet voor niks. Ik ben er juist voor om deze emoties en gevoelens op te vangen. Alleen ik als hart kan deze gevoelens voelen en samen met het hogere zelf

omhels ik die gevoelens. Het hogere zelf laat mij ervaren dat er geen nare en fijne gevoelens zijn, maar dat er alleen maar geluk en vrede en blijheid en dus liefde is. Maar zonder mij kun jij dat niet ervaren, want jij denkt alleen en daardoor denk jij dat je kunt voelen. Lief hoofd….jij probeert mijn taak over te nemen. Het voelen! En daarmee probeer jij rechtstreeks met het Hogere zelf te communiceren……maar dat kan helemaal niet! Je hebt jezelf heel goed aangeleerd, zoals je zelf hierboven al hebt aangegeven, om met je gedachten je gevoelens in te slikken en je emoties vast te zetten. Je vertrouwt niet op de hulp van mij, omdat je voelen als iets angstaanjagends bent gaan beschouwen. Begrijp mij niet verkeerd, ik snap je redenatie helemaal. En ja, ik vind het dapper hoe jij je hebt leren aanpassen in deze wereld om toch gewaardeerd te worden. Ik begrijp wat je hebt proberen te doen. Jij hebt surrogaten voor het voelen gezocht. Daardoor lijkt het alsof jij echt bepaalde gevoelens voelt bij jouw gedachten. Je gelooft in je eigen creatie en diezelfde creatie maakt je logischerwijs bang……want het is geen werkelijkheid. Jij hebt bedacht wat goed voelt en wat niet goed voelt en daar heb je een oordeel op geplakt. Dat oordeel zorgt ervoor dat je weg bent gegaan bij de waarheid. De waarheid is dat alles goed is zoals het is en dat er geen verschil is tussen naar en fijn.

Maar om dit te kunnen ervaren ben ik als hart nodig, zodat jij via mij toegang krijgt tot je hogere zelf. Het hogere zelf kent jouw hersenspinsels en dus jouw angst niet. Het is zich daar geheel niet van bewust. Het kent alleen maar de waarheid. Hier op aarde hebben we te maken met dualiteit, wat inhoudt dat er van alles 2 lijkt te zijn. Dus ook van emoties en gevoelens. We hebben nare gevoelens en fijne gevoelens denken we. Dat is wat jij als hoofd ervaart. Jij denkt nu meteen…..hoezo 2 lijkt te zijn?! Dat is toch ook zo?! En daar wringt de schoen. Als jij mij niet betrekt in jouw gedachten dan kan ik je ook niet laten ervaren dat zowel nare als fijne gevoelens en emoties hetzelfde zijn en er beiden bij horen. Jij als hoofd wilt het ene wel en het andere niet. En inderdaad heb jij een heel mooi mechanisme bedacht om het nare niet te hoeven voelen. Je hebt mij vanaf jongs af aan buiten gesloten. Daarom kun je ook niet lang genieten van fijne gevoelens en emoties en heb je steeds nieuwe fijne prikkels nodig. Klinkt dit allemaal niet heel erg vermoeiend? Ja ik weet dat jij met wilskracht werkt en jezelf dus oplegt wat goed voor jou is. En ergens begin je nu te merken dat het echt niet meer zo kan. Dat haal ik uit je machteloze vragen hierboven. Je blijft maar zeggen, snap je mij?! Alsof je eigenlijk heel hard om hulp roept. Ik als hart kan jou helpen, maar dan is het wel zaak dat je stopt met steeds zeggen wat jou veiligheid biedt en dat verbinding voor hetzelfde staat als aardig gevonden worden. In plaats daarvan mag je jouw gedachten met de bijbehorende gevoelens en emoties bij mij brengen. Ik voel en doorvoel ze voor jou en breng ze bij het hogere zelf. Het hogere zelf laat mij ervaren dat er geen twee zijn en dat wij tezamen alles zijn (hoofd, hart en hoger zelf) en ik geef dat weer door aan jou. Zo is de verticale lijn weer in balans. Van beneden naar boven en van boven weer naar beneden.

Stel ik zeg tegen jou dat nare gevoelens toelaten een bevrijding is, omdat ik deze weet op te vangen en samen met jouw hogere zelf deze kan transformeren. Je gaat dan ervaren dat het eindresultaat van het voelen van die pijn niet meer angstaanjagend is. Je bent bang dat als je die pijn voelt je moet toegeven dat je wordt afgewezen, dat je iets verliest, dat je echt die nietsnut bent of welke angstgedachte er dan ook maar door jou als hoofd heen spookt. Maar ik kan je garanderen dat als je de gevoelens van pijn en verdriet toe laat die bij jouw gedachten horen, ik jou samen met jouw hogere zelf een andere waarheid kan laten zien. Dat die gevoelens die zogenaamd door iets buiten jou gecreëerd worden helemaal niet zo naar voelen als jij denkt. Maar inderdaad, daarvoor zul je wel eerst dat nare gevoel moeten aanvaarden en dus zul je ze weer moeten leren toe te laten.

En stel nou dat ik je vertel dat de euforische gevoelens die je nu vaak voelt niks te maken hebben met je ware fijne gevoelens. Dat deze euforische gevoelens worden veroorzaakt door iets dat je buiten jouzelf hebt verkregen. En dat ze dus niet werkelijk zijn. Ze lijken heel werkelijk net zoals die nare gevoelens. Maar ze kunnen niet werkelijk zijn anders waren ze duurzaam. Maar je weet net zo

goed als ik dat je steeds een nieuwe uitdaging of een nieuw compliment of iets anders nodig hebt om dat fijne gevoel te kunnen voelen. Dus als hoofd blijf je maar denken dat zowel nare als fijne gevoelens door iets buiten jou tot stand gebracht moeten worden.

Dat zeg ik toch goed hoofd…..je voelt je verdrietig, omdat ‘iemand’ jouw verhaal maar stom vindt, je voelt je gekwetst omdat ‘je vader’ zegt dat je niet zo moet zeuren over iets. Je voelt je trots omdat je ‘de marathon’ uit hebt gelopen, je voelt je euforisch omdat het je gelukt is om ‘10 kilo’ af te vallen.

Ik hoor je nu denken…..ja maar……zo zit het leven toch in elkaar!!!!?????

Lief Hoofd, nee zo zit het leven niet in elkaar. Zo is het jou geleerd en daarom voel ik zoveel compassie voor je verwarring. En daarom vraag ik je om mij weer toe te laten en de grip los te laten over je gedachten, gevoelens en emoties. Ik kan jou op een constructieve manier in contact brengen met jouw hogere zelf. Zonder mij kan dat überhaupt niet. Daarom zijn wij op aarde samen gekomen. Om de hemel op aarde te kunnen bereiken zijn we samen nodig. Ons hogere zelf oftewel onze ziel…….weet dit allemaal want die is alles. Om dat alles te kunnen ervaren op aarde mogen jij en ik weer gaan samenwerken.

Ik zal het je nog mooier vertellen. Jij mag zelfs veel en veel minder werk gaan verrichten. Nee nog mooier…..jij mag stoppen met werken. Jij mag achterover gaan leunen en mij het werk laten doen. Breng alles wat je denkt en denkt te voelen bij mij. Luister als ik mij aandien terwijl jij heel druk bezig bent. Stop dan en luister naar mij……durf op mij te leunen en te vertrouwen op mij. Jouw werk hier op aarde is alles wat je geleerd hebt bij mij te brengen. Dat is alles! Neem niks voor waar aan en twijfel aan alles! Ik zorg dat de gevoelens getransformeerd worden en het hogere zelf zorgt dat het ware van het onware geschift wordt, zodat het de waarheid kan gaan leven van binnen naar buiten toe!

Antwoord van Hoger zelf aan het Hart: bedankt voor deze wijze en empathische woorden. Op naar het gezamenlijk creëren van een hemel op aarde.

Heel veel liefs!