Het lichaam als communicatiemiddel of als doel om aan te vallen.

Wij mensen hebben niet door dat wij denken dat ons lichaam een doel heeft. Dat wij ons lichaam moeten gebruiken om ons te verdedigen. Als je achterdocht voelt, of boosheid of irritatie dan heb jij een verkeerd beeld van jezelf. Hieruit kunnen we dan ook weer opmaken dat je jouw denkgeest verkeerd gebruikt. De denkgeest is het enige werkelijke aan jou. Het lichaam is een middel om te ervaren of jij jouw denkgeest liefdevol gebruikt naar jezelf en anderen toe of juist gebruikt als doel om aan te vallen. Als je begrijpt dat je altijd een keuze uit deze twee maakt, dan leer je jezelf steeds beter te begrijpen. Het lichaam kan niks voelen vanuit zichzelf. Het lichaam is in deze wereld bedoeld als communicatiemiddel voor de denkgeest. Als je het lichaam op deze manier gebruikt, dan kan het niet anders dan dat heling in werking wordt gezet. Heling komt namelijk vanuit de geest, niet vanuit het lichaam. Als jij ziek bent bijvoorbeeld, zoals ik dat vijf jaar geleden ook was, dan heb jij verkeerd begrepen wie jij bent en welke functie jij hebt. Ziekte betekent aanval. Als jij ziek bent val jij jezelf dus aan. Dit klinkt heel bizar dat weet ik. Maar uit eigen ervaring weet ik nu dat dit zo is. Wees niet bang voor de aanval op jezelf, maar voel het als een eye-opener. Als je begripvol met jezelf omgaat, zoals ik dat ook deed toen ik dat doorkreeg, dan besef je dat de aanval op jezelf eigenlijk nooit gevolgen heeft gehad. Je hebt je alleen vergist, omdat het ego jou wil laten denken dat je niet bent wie je bent.

Toen ik de diagnose kanker kreeg 5 jaar geleden, besefte ik mij dit ineens. Ik keek terug op mijn leven en voelde hoe ik mij altijd onveilig had gevoeld op deze aardbodem. Ik gebruikte mijn lichaam om mezelf te verdedigen. Maar als ik in de denkgeest denk dat ik mij moet verdedigen, betekent dat dat ik geloof dat ik een afgescheiden lichaam ben en dat anderen mij kunnen kwetsen. Ik geloofde dit inderdaad echt. Mijn overtuiging was dat anderen mij konden afwijzen en dus probeerde ik mij via please gedrag te verdedigen. Als ik ondanks dat please gedrag toch zogenaamd werd afgewezen voelde ik mij gekwetst en ging ik in de aanval door mij op te stellen als een slachtoffer. Begrijp mij niet verkeert, dit gebeurde bij mij toen nog heel erg onbewust. Ik leed vaak, maar dat verbloemde ik met mijn stralende glimlach. Mijn leven voelde als een gevecht en ik begreep er allemaal niks van. Door de diagnose kanker werd ik geconfronteerd met de grootste aanval die er bestaat. Maar schijnbaar heb ik gekozen om in dit leven wakker te worden en mijzelf weer volledig lief te hebben, want ik begreep ineens dat ik mezelf al die jaren verkeerd had behandeld. Ik had letterlijk een verkeerd beeld van mijzelf. Mijn gedachten werden vreugdevol en liefdevol en daardoor voelde ik tijdens mijn borstkanker traject geen drang om te vechten tegen iets, dus om de kanker en daardoor mezelf aan te vallen. Mijn gedachten over mijzelf veranderden radicaal, omdat ik niet meer naar de stem van het ego luisterde maar naar de stem van mijn hogere zelf. Daardoor voelde ik mij gelukkig en vrij, ondanks de zogenaamde uiterlijke omstandigheden. Ik liet mij letterlijk liefdevol leiden. Mijn lichaam ontspande totaal in die tijd en het werd een middel om te communiceren met mezelf en met anderen. Ik gebruikte het niet meer als schild tegen de buitenwereld en mezelf. Dat hoefde ook niet, omdat ik mijn denkgeest gebruikte voor het uitzenden van vertrouwen, liefde, verbinding en begrip. Wat de denkgeest denkt en uitzendt is terug te zien in het eigen lichaam en daardoor kreeg ik het bewijs van het feit dat alleen de denkgeest bestaat. Ik voelde daardoor absoluut geen angst meer, omdat ik van mijn denkgeest ook begreep dat alles om te draaien is en dat ik door mijn verleden te vergeven mijn toekomstbeeld zou veranderen. Ik begreep dat mijn gemoedstoestand de belangrijkste factor was om op te focussen. Vanuit een vredige en vreugdevolle gemoedstoestand die gebaseerd was op vertrouwen creëerde ik een evenzo vredige en vreugdevolle buitenwereld. Door mijn vertrouwen in mijn denkgeest en daardoor dus ook in mijn lichaam, kreeg ik via de buitenwereld mijn pad te zien. Ik hoefde niet te bedenken en te vechten voor mezelf. Mezelf goed voelen en vertrouwen hebben was het enige dat ik hoefde te voelen en de rest werd mij aangereikt.

Ik wil dit heel erg graag met jou delen. Niet omdat ik jou pijn wil doen of jou wil kwetsen of jou het gevoel wil geven dat je schuldig bent aan iets als je ziek bent. Ik weet dat het ego jou dit wil laten geloven. Want het ego begrijpt niet wie jij bent. Het zal het ook nooit begrijpen. Want het wil jou echt laten geloven dat je een fysiek lichaam bent. Ik weet ook dat het heel verwarrend kan zijn wat ik hierboven deel. Goed voelen als de omstandigheden beangstigend of pijnlijk zijn is absoluut niet gemakkelijk als je het bekijkt vanuit het standpunt van het ego. Maar nogmaals, dat komt omdat het ego niet weet wie jij bent. Het ego kijkt naar de vorm en denkt dat dat de realiteit is. Pas als je het ego in twijfel gaat trekken en jezelf de kans geeft om rustig adem te halen en daarbij je hand op je hart te leggen en alles nu in het moment laat gebeuren…….dan komen er ook andere gevoelens omhoog. Juist als je nu in een moeilijke en/of pijnlijke situatie verkeerd en dit leest, is het heel belangrijk dat je je hand op je hart legt terwijl je dit leest en alles wat je voelt naar boven laat komen. Dus bijvoorbeeld woede, verdriet, grote achterdocht, machteloosheid, diepe angst en grote gekwetstheid. Wees er niet bang voor, want het is het ego dat jou wil laten geloven dat het werkelijk is wat jij voelt. Blijf erbij en spreek jezelf ondertussen vriendelijk toe. Dat deed ik ook toen ik kanker had. Ik legde mijn hand op mijn borsttumor en sprak vriendelijk en begripvol tegen mezelf. Ik sprak ook met hem. Praat tegen de ziekte of de situatie zoals jij je nu voelt. Dus verdrietig of heel boos of met veel pijn. Volg het gevoel en praat. Blijf ondertussen jezelf observeren en zorg dat je voelt dat je voeten goed op de grond staan. Op een gegeven moment komen er andere gevoelens omhoog. Gevoelens die je niet kunt rijmen met ziekte of een vervelende situatie. Dus dankbaarheid, liefde, mededogen en vergeving. Kijk er nieuwsgierig naar en koester je erin. Ik weet….dit klinkt allemaal misschien wollig. Maar ik kan je garanderen dat jij alles behalve wollig bent. Jij bent liefde, alles omvattende onvoorwaardelijke liefde. En liefde kan niet anders dan heel zijn. Dat is de waarheid. Dat is wat wij hier komen ervaren. Door alle angsten en zorgen en pijnen liefdevol te leren omarmen en los te laten…..kom je steeds dichter bij jouw werkelijke staat van zijn.

We leven nu in een maatschappij waar de angst ontzettend groot is, wat dus het bewijs vormt voor de grote van het ego als onze gids. Wat ik heb meegemaakt en heb mogen ervaren is voor iedereen weggelegd. We zijn allemaal één en dezelfde. Daarom neem ik ook de verantwoordelijkheid om dit op papier te zetten en ik heb het vertrouwen dat dit gelezen wordt door jou……omdat jij dit diep van binnen voelt…..voelt dat je je ego nog als gids gebruikt, maar ook merkt dat er een andere gids is. De bodem in jou mag steviger worden. Jij mag gaan vertrouwen op het gevoel dat die andere gids jou geeft. Deze gids wil jou namelijk leren wie jij echt bent. Ik heb deze gids ten volle toegelaten in de tijd dat ik ziek was en er zijn toen zogenaamde wonderen gebeurd. Ik zeg zogenaamde wonderen, want als je steeds meer begint te ervaren wie je bent, besef je dat het geen wonderen zijn maar dat dit alles jouw geboorterecht is!

Ik ben er voor jou zoals ik er voor mij ben geweest. Ik hou van jou en zie jou als heel, omdat ik nu van mij hou en daardoor mijzelf als heel zie. Ga naar binnen, geef jouw hart de kans om met jou te communiceren en je gaat de gids weer horen die jou leert wie jij werkelijk bent.

Heel veel liefs

Pries