Zo binnen zo buiten

Wat een bijzonder jaar is dit geweest. Voor mij althans. Dit jaar doet mij enigszins terug denken aan mijn borstkanker tijd. Toen begreep ik de toestand waar ik in verkeerde ook heel goed. Ik kon alles liefdevol bekijken en ik verspilde dan ook geen energie aan vecht en vluchtgedrag. Ik keek van een afstandje naar mijn situatie en ik liet mij begeleiden door het grotere in mij. Ik had het volste vertrouwen in dat grotere, ik voelde heel veel rust en blijheid en daardoor was mijn blik heel ruim en zag ik wat ik anders niet had kunnen zien. Signalen die op allerlei manieren op mijn pad kwamen om mij te tonen waar mijn pad lag. Ik hoefde het niet zelf uit te dokteren….dat grotere gevoel binnen in mij deed dat voor mij. Ik voelde mij totaal niet afhankelijk van de buitenwereld tijdens mijn proces. Daardoor kon ik rustig luisteren en onderwijl bij mezelf voelen wat voor mij de bedoeling was. De buitenwereld schikte zich daardoor als het ware naar mij. Doordat ik de tijd nam om te voelen en veel geduld met mezelf had, zag ik de onzichtbare signalen ook heel helder. Deze hielpen mij om nog makkelijker keuzes te maken en vrede te hebben met het NU.

Dit jaar heb ik mij grotendeels ook zo gevoeld. Ik had meteen een vol besef van het feit dat Corona een doel heeft. Een doel dat we nu nog niet kunnen zien, maar het zal ons een heel nieuw en veel groter besef van bewustzijn gaan geven. Ondanks dat er verdrietige dingen gebeuren, voel ik vooral veel liefde voor alles nu. Net zoals ik veel liefde voelde voor mijn borstkanker. Liefde voelen wil niet zeggen, alles maar vrij spel geven of het minder prettige klakkeloos omarmen. Liefde voelen zorgt voor acceptatie van wat is, zodat je het grotere plaatje kunt leren zien. Door het grotere plaatje te zien ga je begrijpen en dus begrip krijgen voor alles. Je ruimere blik zal er ook voor zorgen dat je het onzichtbare leert te zien. En dat geeft een vertrouwen in dat grotere! En als je dat begint te voelen en te beseffen, transformeert alles voor je neus. Ik weet het…..het klinkt te mooi om waar te zijn. Maar ik heb het met eigen ogen meegemaakt en ik weet dat het zo is! Corona helpt ons bij dit proces. Alles wordt ons zogenaamd ontnomen, maar eigenlijk worden we geholpen met vertragen. Niet meer alles doen wat we eerst deden. Nee, we mogen weer leren stil te staan en we mogen weer bij ons ware zelf komen. Want alleen op deze manier kunnen we weer van hoofd naar hart gaan. We hebben decennia lang bijna alleen nog maar vanuit ons hoofd en dus vanuit ons Ego geleefd. We hebben allemaal een grote muur om ons hart heen gebouwd en door steeds sneller te gaan leven hebben we vernietigende overlevingspatronen gecreëerd. Door maar te blijven doen, doen, doen hebben we geen tijd meer om te voelen, voelen, voelen. We zijn ons gaan gedragen als een soort robots. Begrijp mij niet verkeerd, ik heb hier begrip voor. Ik begrijp waarom we zo zijn gaan leven. We komen uit zware tijden van veel pijn en angst. We hebben allemaal pijnlijke en moeilijke dingen meegemaakt, waardoor we kunnen vergoelijken hoe wij ons voelen. Maar het bijzondere is dat wij ons de mogelijkheid om al onze trauma’s te kunnen verwerken hebben ontnomen op het moment dat wij ons hart hebben afgesloten voor onszelf. We zitten in een vicieuze cirkel. We dragen allemaal pijnen en angsten bij ons. Het lichaam wil deze op een natuurlijke manier loslaten, maar door alle opgelopen trauma’s hebben we zoveel angst gecreëerd dat we sterke overlevingspatronen hebben gecreëerd. Daar is het Ego heel goed in. Logisch ook. Het Ego zoekt schijnveiligheid. Het heeft het lang volgehouden. We zijn niet voor niets bewonderenswaardige wezens. We kunnen onszelf heel veel wijsmaken en dat hebben wij dan ook decennia lang gedaan. Toen ik kanker kreeg zag ik in een klap welke Ego patronen ik mezelf eigen heb gemaakt. Ik begreep wat ik mezelf al die tijd had aangedaan en dat zorgde voor een begripvol gevoel naar mezelf toe. En de avond van de diagnose las ik het boek ‘de zin van ziek zijn’, waarin stond vermeld dat het hart het enige orgaan is dat geen kanker kan krijgen. Toen daalde bij mij in dat ik mijn hart al jarenlang had afgesloten voor mezelf. De rust en de liefde die ik toen in mijn lichaam voelde, is bijna niet te beschrijven. Ik voelde mijn starre houding smelten bij wijze van spreken. Ik ontspande in mijn lijf en daardoor kon ik weer echt ademen. Ik ging voor de spiegel staan en ik zei tegen mezelf: Pries ik hou van jou! Er kwam zoveel ruimte in mijn lijf. Ik keek naar mezelf en het leek alsof ik mijzelf voor het eerst echt zag. Ik was 34 en ik had elke avond en elke ochtend tijdens het tandenpoetsen voor de spiegel gestaan. Maar ik had mezelf nooit echt gezien! En daar stond ik die vrijdagavond 3 november 2016, nadat ik de diagnose borstkanker had gekregen, vol verbazing en met tranen van geluk in mijn ogen naar mezelf te kijken. 34 jaar lang, of in ieder geval zo lang ik mij kon herinneren had ik verkrampt in mijn lichaam geleefd. Ik ademde maar tot mijn borst. Verder naar beneden durfde ik niet. Daardoor was ik alleen maar verder van mijzelf afgesneden geraakt. Want doordat ik mijn lichaam niet meer voelde, voelde ik ook niet mijn opgekropte emoties in mijn lichaam zitten die eruit wilden. Jarenlang heb ik onbewust mijn ware emoties en gevoelens weggestopt. Ik overleefde door hard te sporten en mijn best te doen op school en een lief en vriendelijk meisje te zijn. Zo was ik veilig dacht ik en kwam ik niet in de buurt van mijn hart. Dat wilde ik niet…want dat associeerde ik onbewust met pijn en angst. Mijn hoofd vertelde mij precies wat ik wel en niet moest doen en hoe ik mij wel en niet moest gedragen. Dit zodat ik mij veilig in de maatschappij kon bewegen en dus kon OVERLEVEN.

Na de diagnose kanker kwam ik in een klap weer in mijn lichaam terecht. Ik voelde mijn hart en dus voelde ik veel warmte en zuurstof mijn lichaam in gaan. Ik voelde letterlijk mezelf weer!!!! Automatisch begon ik te doen wat ik hier eigenlijk kom doen….LEVEN! Ik voelde die avond dat ik leefde, voor het eerst in mijn leven.

Corona doet hetzelfde voor de mensheid op grote schaal nu. We worden letterlijk wakker geschud. En ja dat gaat met chaos gepaard, omdat wij nu eenmaal veel angsten en trauma’s hebben opgelopen. Maar als we niet heftig terug worden gezet in ons eigen lichaam, kunnen we ons ook niet bewust worden van onze gespannen houding die het ‘ware leven’ onze ‘ware kern’ letterlijk buitensluit. Wij zijn zo diep in onze overleving vast komen te zitten, dat wij een heftige storm nodig hebben om ons bewust te worden. Daarom vind ik het zo belangrijk dat iedereen liefde voor zichzelf gaat voelen. Daarom heb ik mijn Liefdespraktijk opgezet. Liefde is namelijk het antwoord in deze tijd. Het is een verwarrend begrip voor het Ego. Maar ik weet zeker dat iedereen diep van binnen voelt dat liefde te maken heeft met acceptatie, begrip, compassie, vergeving en vertrouwen. Ware liefde bedoelt dan dat je deze gevoelens voor jezelf mag gaan aanvaarden. Wij denken dat liefde iets is dat je aan de buitenwereld geeft, maar niets is minder waard. Ja, we hebben de buitenwereld nodig om te zien hoe liefhebbend we zijn naar onszelf toe. Maar we kunnen de buitenwereld niet iets geven dat we niet van binnen denken te hebben. Onze buitenwereld bestaat nu uit veel angst, pijnen, vecht en vluchtgedrag. Daaruit kunnen we dus opmaken dat onze gemoedstoestand van binnen bestaat uit angst, pijn, vlucht en vechtgedrag. En wij zijn daar zelf de oorzaak van, oftewel ons gecreëerde Ego is daar de oorzaak van. De buitenwereld is het gevolg van ons gevoel van binnen. Want zo binnen zo buiten. Niet andersom! Ik weet het, het is heel confronterend om dit te mogen beseffen. Maar ik kan jullie garanderen dat als je jezelf in liefde durft te observeren, je gaat zien dat het zo is. Ik zeg met liefde! Dit omdat het heel confronterend kan zijn in eerste instantie. En als we het beginnen te zien, is acceptatie van wat we zien ook heel erg belangrijk. En dat kan alleen maar door begrip te tonen. Ik heb deze stadia allemaal mogen doormaken. Mijn bewustzijn wordt steeds ruimer. Ik heb mij dan ook nog nooit zo gelukkig en vrij gevoeld als nu en dat ondanks alles buiten mij. Ik kan jou garanderen dat als je echt durft te observeren….als je echt naar jezelf en anderen met liefde durft te kijken….op een gegeven moment steeds breder kunt zien wat de werkelijke waarheid is. Dat is alle angst en pijn van het Ego meer dan waard! In menselijke taal kan ik niet goed beschrijven wat voor vrij en gelukkig gevoel het geeft als je begint te beseffen dat alles binnen in jou begint. Alles wat je buiten jezelf ziet en ervaart, is begonnen binnen in jou. Als je dan diep gaat beseffen wat dat betekent…..dat jij de sleutel bent tot het geluk in de wereld…..wauw……dat geeft mij heel veel kracht nu in deze tijd. Ik begrijp als je in de wat bent, of denkt ja ja, of hoe dan…….maar ik weet ook dat er iets in jou twijfelt……al voel je dat misschien nu nog niet.

Ik weet dat deze bijzondere tijd het zichtbare begin is van de verandering die de wereld aan het ondergaan is. De verandering is al langer gaande, maar nu beginnen we allemaal te shaken en te shiften van binnen. Ik kijk daar met veel liefde en compassie naar. Ik voel mij gesterkt door het grote gevoel van binnen dat ik op de dag van de diagnose kanker weer heb mogen voelen en het vertrouwen in het onzichtbare dat ik in die tijd weer heb mogen ontwikkelen. De laatste vier jaar heb ik het werk aan mijn binnenwereld voortgezet. Ik heb geleerd om te voelen wat zelfliefde is en wat de illusie van liefde is. Ik heb mijn angsten geobserveerd met veel zelfliefde. Ik heb mijzelf dan ook zogenaamd zien vallen. Ik heb de pijnen van het Ego gevoeld die daarbij horen. En door steeds weer te blijven ademen en mezelf lief te hebben in het moment, leerde ik liefdevol weer op te staan. Ik leerde te kijken naar de zogenaamde fouten (angsten) van mijn Ego. Vroeger durfde ik geen fouten te maken. Dan zou ik volgens mijn Ego door de mand vallen. Ik leerde dus om geen ervaringen op te doen en in mijn veilige cirkel te blijven. Met andere woorden, ik hield mijzelf in een zelf gecreëerde gevangenis. Ik heb nu mededogen voor de angst van het Ego. Daardoor durf ik buiten mijn comfortzone te treden en mijn ervaringen op te doen. Gaat het mis….tja dan voel ik inderdaad soms schaamte, schuld, pijn, boosheid, machteloosheid of een van die andere lage frequenties waar het Ego zich op begeeft. Maar ik kan tegelijkertijd deze gevoelens en emoties toe laten, hoe vervelend dat in het moment ook voelt en daardoor maak ik in mijn lichaam ruimte voor mijn ware kern, dat grotere! Doordat ik dan adem hoor ik haar vriendelijk en rustig zeggen dat zij van mij houdt en dat als ik mij op haar afstem weer in mijn hogere frequenties terechtkom van liefde, vrede, rust, geluk, compassie en vergeving. Als ik dan voor haar kies en niet voor mijn primitieve angst reactie….dan gebeuren er wonderen in mijn buitenwereld. De reactie die ik verwacht blijft uit of iemand rijkt mij ineens de hand zonder dat hij/ zij zogenaamd kan weten wat ik voel of ik krijg te horen dat mijn gedachten totaal niet kloppen. Ik ben dan even in de war, maar ook zo intens gelukkig! Ik ben nog steeds vaak verrast als ik naar dat binnenste gevoel luister en de reactie in de buitenwereld zie. Dan denk ik nog steeds af en toe…..is het echt zo mooi, hoopvol en liefdevol. En mijn antwoord is steeds JA.

Dit gevoel gun ik jullie allemaal. Durf deze tijd naar binnen te gaan. Laat alles buiten je zoveel mogelijk los. De lockdown helpt daarbij, want we kunnen steeds minder in de buitenwereld ondernemen. Zie dit als een kans. Een kans om jezelf echt te leren kennen. Ik kan jullie garanderen dat het meer dan de moeite waard is!!!!!! Daarnaast is het belangrijk om elkaar te steunen in dit proces. Alleen kunnen we het niet. We hebben elkaar nodig om te zien dat we op het pad zitten dat voor ons bestemd is. Wees dan ook niet bang om steun te vragen en anderen te steunen waar dat kan. Ik ben er voor vragen en voor steun! Dat is mijn missie en dat doe ik met een open en vrij hart nu! Ik zie heel snel of jij je Ego laat spreken of dat jij in je kern zit. Ik geef jou liefdevol inzicht in jezelf, zodat je voelt dat je echt een keuze hebt. Daarnaast leer ik jou om je intuïtie te gaan voelen en dus te gebruiken, zodat jij de keuzes gaat maken die echt goed voor jou voelen. Ik help jou weer in jouw ruimere blik te komen, zodat je het onzichtbare ook steeds meer gaat voelen en zien. Dit geeft in deze tijd ontzettend veel kracht en liefde. En dat hebben wij nu nodig om onszelf en elkaar te vergeven, te koesteren en lief te hebben in deze tijden van grote en bijzondere veranderingen.

Ik wens jullie allemaal vredige en liefdevolle feestdagen toe. Wees heel lief voor jezelf. Doe vooral dingen die fijn voelen en ga mee met de vertraging van de wereld. Er is heel veel hulp. Vertrouw op het onzichtbare. Mocht je daar meer over willen weten, neem dan gerust contact met mij op. Het is nu echt de tijd dat we de vergissing die we ooit gemaakt hebben weer recht gaan trekken. We mogen weer gaan ervaren en voelen wie/ wat we werkelijk zijn, zodat we vanuit deze wonderbaarlijke mooie kern weer mogen gaan leven in liefde voor onszelf en anderen! We gaan het tijdperk van zelfliefde en dus onvoorwaardelijke liefde in. We gaan weer beseffen dat alles draait om het simpele leven zelf met al zijn schatten, de verbinding met onszelf en dus met anderen.

Wie weet kruisen onze paden op een dag……..het leven is te mooi om niet de ruime blik te gebruiken die wij allemaal hebben gekregen! We zijn zoveel meer dan wij op dit moment kunnen bedenken! Durf even je Ego achterwege te laten, adem in je hart en lees dit nogmaals over vanuit je hart en voel, voel, voel!

En mocht je een kriebel voelen en mocht je deze reis willen maken….maar weet je alleen niet hoe….schroom niet en neem op wat voor manier dan ook contact met mij op!

Heel veel liefs Pries